Το βλέμμα του ήταν θολό όπως εδώ και αρκετά χρόνια. Κάπνιζε τσιγάρα που δεν έπρεπε, έπινε ποτά που δεν έπρεπε. Το σώμα του αρνιόταν να τα καταπιεί αλλά αυτός επέμενε. Γύρισε και την κοίταξε. Ήταν πολύ όμορφη, πραγματικά όμορφη. Του φάνηκε παράξενο που μια τέτοια γυναίκα κάθεται μαζί του τόσο καιρό. Την κοιτούσε που κοιμόταν και την ερωτευόταν όλο και περισσότερο. Ήπιε δυο γουλιές και έστριψε ένα τσιγάρο. Πραγματικά νοιαζόταν για αυτήν. Ένα χαμόγελο έσκασε στα χείλη του. Είχε πολύ καιρό να νιώσει έτσι. Δεν ήθελε να την ταλαιπωρήσει, αλλά δεν μπορούσε να μείνει μακριά της. Ήπιε δυο γουλιές ακόμα και τράβηξε δυο τζούρες. Ήταν σίγουρος πια... Έσβησε το τσιγάρο. Ξάπλωσε δίπλα της και την φίλησε στον ώμο. Εκείνη άπλωσε τα χέρια της γύρω από τον λαιμό του και τον αγκάλιασε. Ένιωθε την ανάσα της στο πρόσωπό του και για πρώτη φορά εδώ και χρόνια δεν χρειαζόταν τίποτα άλλο. Έκλεισε τα μάτια και αποκοιμήθηκε. Αύριο βλέπουμε...