Για ιδέστε όλοι τον ακροβάτη
που τραμπαλίζεται
για ιδέστε όλοι τον ξενομπάτη
πως δε ζαλίζεται
Για ιδέστε τον ακροβάτη που κι όταν πέφτει γελά
και ποτέ δεν κλαίει, ποτέ δεν κλαίει
Για ιδέστε πού 'χει το ερημοπούλι
αίμα στο φτερό
πετά κι ας το 'βρε θανάτου βόλι
κόντρα στον καιρό
Με τον καιρό νά 'ναι κόντρα έχει τιμή σαν πετάς
να μένεις μόνος, να μένεις μόνος..
Για ιδέστε όλοι, ιδέστε και μένα
άλλο δε ζητώ
πού 'χω στους ώμους φτερά σπασμένα και ακροβατώ
Γύρισε κάτω η μέρα κι ακόμη εσύ να φανείς
μην κλαις πουλί μου, μην κλαις πουλί μου
2 σχόλια:
Σε μια ταινία (δεν θυμάμαι τίτλο αλλά ήταν μαλακία) είχα ακούσει ένα πολύ ωραίο ποίημα και το είχα ψάξει τότε και το κράτησα.
Self Pity
"I never saw a wild thing
sorry for itself.
A small bird will drop frozen dead from a bough
without ever having felt sorry for itself."
D.H.Lawrence
Μου άρεσε πολύ το ποίημά σου.
δεν ειναι δικο μου..!
τραγουδι ειναι των Χαϊνηδων και προσφατα το ακουσα απο τον Χαρουλη στο gazarte.κολλησε το μυαλο μου εκει..
Δημοσίευση σχολίου