sleeping with ghosts
Όταν για ένα σου βλέμα απαρνήθηκα τα ταξίδια μου, όταν ο κόσμος ήταν μια μαύρη κουκίδα στον χάρτη, όταν έκανα την κεραία στις ταράτσες του κόσμου, όταν στην διαχωριστική λευκή γραμμή της λεωφόρου τρέχαν τα αυτοκίνητα και στο ρεύμα κυκλοφορίας οι άνθρωποι, όταν έσφιγγα τις ζώνες (αν)ασφάλειας γύρω από τον λαιμό μου, όταν έψαχνα για τσιγάρα στην νύχτα και έβρισκα όλα τα περίπτερα κλειστά, όταν σε είχα δίπλα μου χωρίς να το ξέρω, όταν το "γειά", έχασε από το αντίο...
Εφτά το πρωί κι ακόμα νυχτώνει έξω...
4 σχόλια:
Οι αναμνήσεις είναι η ζωή μας,καλές και κακές...Βέβαια είναι στο χέρι μας αν θα ζήσουμε με αυτές.Αν αυτά τα φαντάσματα σου κάνουν κακό,σου εύχομαι κάποια μέρα να ξυπνήσεις και αυτά να μην είναι δίπλα σου.
Πολύ μου άρεσε το κείμενό σου.
Ξύπνησα και δεν ήταν...
Είχαν πάρει σάρκα και οστά και ήταν ακόμα πιο τρομαχτικά.
Καληνύχτα σου drunksoul
δε μπορω ..οταν σε διαβαζω δεν αντεχω ωρες ωρες.
ειναι οι αληθειες τοσες που βγαινουν απο μεσα σου.ειναι και τοσες οι δικες μου που θυμαμαι
καταρρεω ρε συ.
τι να σου πω??
δεν ξερω πια..
Χνούδι μου...καλό μου χνούδι.
Δημοσίευση σχολίου